-
1 świecić\ się
świec|ić sięнесов. 1. светиться, светить;2. (błyszczeć się) блестеть, сверкать; ● oczy się \świecić\ sięą do czegoś глаза горят при виде чего-л. -
2 świecić się
-
3 święcić się
-
4 święcić się
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > święcić się
-
5 świecić się
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > świecić się
-
6 świecić się
[шьвечічь шіê]v.ndk -
7 świecić się
1. світитися;2. блищати -
8 święcić się
1. святитися;2. готовитися -
9 świecić
(-cę, -cisz); imp -ć; vi(wysyłać światło: o lampie, słońcu) to shine; ( lśnić) to gleam, to shine* * *ipf.1. (= promieniować) shine.2. (= oświetlać) light; świecić oczami za kogoś blush for sb, take the rap; świecić przykładem be a shining example.3. (= błyszczeć) gleam; (= lśnić) shine; (= połyskiwać) glisten; (= migotać) sparkle; księżyc/słońce świeci the moon/the sun is shining.4. (= jaśnieć, bieleć) be visible, show; świecić pustkami be half- l. almost empty; świecić golizną pot. wear scanty clothes.ipf.1. (= promieniować) shine; lampa się świeci the lamp is on.2. (= błyszczeć) gleam; (= lśnić) shine; (= połyskiwać) glisten; (= migotać) sparkle; oczy się komuś świecą do kogoś/czegoś sb is looking avidly at sb/sth; nie wszystko złoto, co się świeci all that glitters is not gold, all is not gold that glitters.3. (= jaśnieć, bieleć) be visible, show.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > świecić
-
10 świecić
świecić [ɕfjɛʨ̑iʨ̑]I. vi2) ( błyszczeć) papier: glänzen, leuchten3) \świecić golizną ( pot) seine Nacktheit zur Schau tragen\świecić pustkami leer sein, leer stehen\świecić przykładem mit gutem Beispiel vorangehen, sich +akk beispielhaft verhaltenII. vr2) ( błyszczeć) cera: glänzen\świecić się hell seinw jego oknie świeciło się do północy in seinem Fenster brannte bis Mitternacht [das] Licht -
11 świecić
świecić (-cę) słońce, księżyc scheinen; lampa, latarnia leuchten, scheinen;dom świecił pustkami das Haus war leer und verlassen;półki świecą pustkami die (Waren)Regale sind völlig leer;świecić przykładem mit gutem Beispiel vorangehen;świecić się twarz, oczy glänzen; światło brennen;w jednym oknie jeszcze się świeciło (światło) in einem Fenster brannte noch (das) Licht;dlaczego w kuchni się świeci (światło)? wieso brennt in der Küche das Licht? -
12 święcić
(-cę, -cisz); imp -ć; vi(wysyłać światło: o lampie, słońcu) to shine; ( lśnić) to gleam, to shine* * *ipf.1. rel. consecrate.2. lit. (= świętować) celebrate.3. enjoy; święcić triumfy enjoy (great) success.ipf.1. (= dziać się) be in the wind; coś tu się święci there's something cooking l. in the wind.2. (= być obchodzonym) be celebrated.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > święcić
-
13 świecić świe·cić
-cę, -cisz; impf -ć1. vi1) (= być źródłem światła) [o żarówce, słońcu] to shine2) (= błyszczeć) [o cerze] to glow2. świecić się vr1) [o żarówce] to be on2) (= błyszczeć) to shine -
14 święcić
święcić triumfy Triumphe feiern;czuć, co się święci fam. den Braten riechen;coś się święci fam. etwas braut sich zusammen -
15 święcić
-
16 świe|cić
impf Ⅰ vi 1. (być źródłem światła) to shine, to glow- słońce świeci the sun is shining- latarnie świecą the (street) lamps are glowing2. (oświetlać) to light vt, to illuminate vt- świecić latarką to shine one’s torch- świecić komuś w ciemnościach to light sb’s way in the dark- świecili sobie zapałkami they lit their way with matches ⇒ poświecić, zaświecić3. (lśnić) to shine- księżyc świeci the moon is shining- farba świecąca fluorescent paint4. (jaśnieć) to glow- w półmroku świecą białe ściany domu the white walls of the house glow in the twilightⅡ świecić się 1. (być źródłem światła) [lampa, latarnia, światło] to shine, to glow- w jego oknie świeciło się słabe światło a dim light glowed in his window2. (lśnić) to glow, to shine- czoło świeciło mu się od potu his forehead was shining with sweat- wyfroterowana podłoga świeciła się jak lustro the polished floor shone like a mirror3. (jaśnieć) to glow Ⅲ v imp. w jego domu świeciło się do późna the lights stayed on late in his house- świecić obecnością to be conspicuously present- świecić przykładem to be a provide an example- świecić oczami za kogoś to be ashamed on sb’s accountThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > świe|cić
-
17 świę|cić
impf Ⅰ vt 1. Relig. (nadawać charakter sakralny) to bless 2. książk. (świętować) to celebrate- dzień święty święcić to observe the SabbathⅡ święcić się 1. (dziać się) to be in the wind pot.- co tu się święci? what’s cooking? pot.- czuła, że święci się coś złego she felt there was something bad afoot2. (obchodzić) to be celebrated■ święcić triumfy a. sukcesy to enjoy great success- widzieć, że coś się święci to know that something is on the cards pot.- widzieć, co się święci to see which way the wind is blowing pot.- „Święć się Imię Twoje” ‘Hallowed be Thy name’The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > świę|cić
-
18 leuchten
leu chten ['lɔyçtən]vi1) ( Licht abgeben) Lampe, Augen: świecić się; Sonne, Stern: świecić; Licht: palić się; Zeiger: fosforyzować\leuchtend świecącyjdm im Dunkeln \leuchten świecić [ perf po-] komuś w ciemności2) ( reflektieren) odbijać sięvor Freude \leuchten promieniować radością -
19 блестеть
глаг.• błyskać• błyszczeć• jaśnieć• lśnić• migotać• połyskiwać• prześwietlać• rozświecać• zabłysnąć• zajarzyć• zajaśnieć• świecić* * *błyszczeć, jaśnieć, lśnić, ( błyszczeć) świecić, ( błyszczeć się) świecić się -
20 сверкать
глаг.• błyskać• błyszczeć• iskrzyć• lśnić• migotać• mrugać• połyskiwać• skrzyć• szklić• świecić* * *błyszczeć, błyskać, ( świecić mocno) jaśnieć, lśnić, migotać, rozbłyskiwać, połyskiwać, świecić, świecić się
См. также в других словарях:
świecić się — {{/stl 13}}{{stl 7}}to samo co świecić w zn. 1., 2.{{/stl 7}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}oczy świecą się [zaświeciły się] {{/stl 7}}{{stl 8}}{komuś} {do kogoś, do czegoś} {{/stl 8}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
święcić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} zanosić się na coś; zapowiadać się, być w przygotowaniu, móc wkrótce nastąpić; grozić : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zorientował się, co się święci, i uciekł. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
świecić się — Oczy, oczka komuś się świecą do kogoś, do czegoś zob. oko 39 … Słownik frazeologiczny
świecić — ndk VIa, świecićcę, świecićcisz, świeć, świecićcił 1. «być źródłem światła, wysyłać światło; promieniować światłem, blaskiem» Latarnia, lampa, żarówka świeci. Słońce świeci. Gwiazdy świecą. 2. «oświetlać coś (czymś); palić światło, np. lampę, dla … Słownik języka polskiego
święcić — ndk VIa, święcićcę, święcićcisz, święć, święcićcił, święcićcony 1. «obchodzić jako święto; czcić jakiś dzień uroczysty; świętować» Święcić jubileusz. Święcić rocznicę zwycięstwa. Święcić dzień czyichś urodzin. ◊ Święcić czyjąś pamięć «czcić… … Słownik języka polskiego
święcić — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, święcićcę, święcićci, święć, święcićcony {{/stl 8}}– poświęcić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, rel. {{/stl 8}}{{stl 7}} nadawać czemuś charakter sakralny; czynić coś świętym, wolnym od mocy złych duchów, wykonując … Langenscheidt Polski wyjaśnień
świecić oczami — {{/stl 13}}{{stl 8}}{za kogoś} {{/stl 8}}{{stl 7}} musieć przyjmować zarzuty lub usprawiedliwiać się, tłumaczyć się zamiast kogoś innego; ukrywać czyjeś przewinienie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Tuż po siódmej dyrektor pytał, gdzie jesteś, i musiałem… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
świecić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, świecićcę, świecićci, świeć {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} być źródłem światła; wysyłać lub odbijać promieniowanie świetlne, światło, błyszczeć, lśnić, połyskiwać : {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
świecić przykładem — {{/stl 13}}{{stl 7}} stanowić wzór dla innych, zachowywać się, postępować nienagannie, wzorowo : {{/stl 7}}{{stl 10}}W szkole świecił przykładem. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
świecić — 1. pot. Świecić cerami, łatami, dziurami «mieć podarte, połatane ubranie, buty»: Był wychudzony, ubrany w wysmarowaną panterkę i świecące dziurami spodnie. M. Nurowska, Czyściec. 2. pot. Świecić gołym ciałem, golizną, posp. gołym tyłkiem… … Słownik frazeologiczny
świecić oczami — Ze wstydem znosić konsekwencje lub odpowiadać za czyjeś przewinienia; wstydzić się za kogoś Eng. To ashamedly endure the consequences of someone else s wrongdoings … Słownik Polskiego slangu